اندومتریوز یک اختلال شایع و معمولاً دردناک است که در آن بافتی مشابه بافت پوشش‌دهندهٔ داخل رحم، به نام اندومتر، خارج از رحم رشد می‌کند. این اختلال معمولاً تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و بافت پوشش‌دهندهٔ لگن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در موارد نادر، ممکن است بافتی شبه-اندومتر در مناطق دیگری خارج از ناحیه‌های لگنی که اندام‌های لگنی در آن قرار دارند، یافت شود. اندومتریوز می‌تواند زنان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد.
عصر سلامت در مورد بیماری اندومتریوز می گوید:
در اندومتریوز، بافت شبه-اندومتر عملکردی مشابه بافت واقعی اندومتر دارد؛ به این معنی که ضخامت می‌گیرد، خونریزی در هر دوره قاعدگی رخ می‌دهد و تجزیه می‌شود. با این حال، به دلیل عدم وجود مسیری برای خروج از بدن، آن گیر می‌افتد. وقتی اندومتریوز تخمدان‌ها را درگیر می‌کند، کیست‌هایی به نام اندومتریوم شکل می‌گیرد. بافت مناطق اطراف ممکن است تحریک شده و در نهایت باعث ایجاد بافت اسکار و بافت چسبنده شود. بافت چسبنده شامل نوارهایی از بافت فیبری است که می‌تواند باعث چسبیدن بافت‌ها و اندام‌های لگن به یکدیگر شود.
آندومتریوز ممکن است منجر به درد، به ویژه در طول دوره‌های قاعدگی شود. این درد در برخی موارد می‌تواند شدید باشد. همچنین، احتمال وجود مشکلات باروری نیز وجود دارد. در کل، آندومتریوز یک عارضهٔ طولانی‌مدت است که ممکن است تأثیر قابل توجهی در کیفیت زندگی فرد داشته باشد. اما خوشبختانه، درمان‌های مؤثری برای این مشکل در دسترس می‌باشند.
علت به وجود امدن آندومتریوز
ژنتیک: آندومتریوز می‌تواند به صورت وراثتی انتقال یابد و برخی از گروه‌های قومی را بیشتر از سایران تحت تأثیر قرار می‌دهد.
قاعدگی رتروگراد: در حالت قاعدگی رتروگراد، خون قاعدگی که شامل سلول‌های آندومتر است، به جای خروج از بدن، از طریق لوله‌های فالوپ به داخل حفره لگن برمی‌گردد. این سلول‌های آندومتر به دیواره‌های لگن و سطوح دیگر از اعضای لگن چسبیده و در آنجا رشد کرده، به ضخامت ادامه می‌دهند و در هر دوره قاعدگی خونریزی می‌کنند.
تبدیل سلول‌های صفاقی: یک نظریه به نام “نظریه القا” وجود دارد که می‌گوید هورمون‌ها یا عوامل ایمنی باعث تحول سلول‌های صفاقی، به عبارتی سلول‌های پوششی داخل شکم، به سلول‌های شبه‌آندومتر می‌شوند.
تبدیل سلول‌های جنینی: در طی دوران بلوغ، هورمون‌هایی مانند استروژن می‌توانند سلول‌های جنینی، به عبارتی سلول‌هایی که در مراحل اولیهٔ رشد هستند، به بافت سلولی شبه‌آندومتر تبدیل کنند.
لانه‌گزینی در بافت اسکار جراحی: پس از انجام جراحی، مانند هیسترکتومی یا سزارین، سلول‌های آندومتر ممکن است به محل برش جراحی متصل شوند.
انتقال سلول‌های آندومتر: رگ‌ها یا سیستم مایع بافتی (لنفاوی) ممکن است سلول‌های آندومتر را از طریق لوله‌ها یا غده‌های تشکیل‌دهندهٔ سیستم ایمنی به سایر نقاط بدن منتقل کنند.
اختلال در سیستم ایمنی: وجود مشکلی در سیستم ایمنی بدن می‌تواند باعث شود که بدن نتواند بافت شبه‌آندومتر را که در خارج از رحم رشد کرده است، تشخیص دهد و از بین ببرد.
کودک مادر در رابطه با عفونت قارچی واژن یک مقاله منتشر کرده:
عفونت قارچی واژن یک نوع عفونت است که باعث تحریک، ترشح و خارش شدید واژن و منطقه فَرْج (بافت‌های دهانهٔ واژن) می‌شود. این عفونت به نام کاندیدیازیس واژینال (Vaginal candidiasis) هم شناخته می‌شود و تقریباً سه نفر از هر چهار زن در یک مرحله‌ای از زندگی خود مبتلا به آن می‌شوند.
عفونت قارچی واژن یک نوع عفونت ناشی از آمیزش نمی‌باشد، اما خطر ابتلا به آن در دوره اولین فعالیت جنسی منظم افزایش می‌یابد. علاوه بر این، شواهد نشان می‌دهند که این نوع عفونت ممکن است به واسطه تماس دهان با اندام‌های تناسلی، به عنوان مثال در رابطه جنسی دهانی-تناسلی، منتقل شود.
داروها می‌توانند به طور موثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان کنند. اگر شما عفونت‌های قارچی مکرر دارید، به این معنی است که در سال چهار بار یا بیشتر عفونت داشته‌اید، ممکن است به یک دوره درمان طولانی‌تر و یک برنامه درمان کامل‌تر نیاز داشته باشید.
علائم عفونت قارچی واژن
علائم عفونت قارچی می‌تواند از خفیف تا متوسط متغیر باشد و شامل موارد زیر است:
- خارش و تحریک در ناحیه واژن و فرج.
- احساس سوزش، به ویژه هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن.
- قرمزی و تورم فرج.
- درد و حساسیت واژن به لمس.
- بثورات واژن.
- ترشحات غلیظ، سفید و بدون بو که شبیه پنیر کاتیج هستند.
- ترشحات آبکی واژن.
برای درمان بیماری های زنان حتما باید به یک متخصص مراجعه کنید، افرادی که در شهرستان ها زندگی می کنند می توانند به شهر های اطراف از جمله تهران، تبریز و… جهت ادامه درمان مراجعه کنند.
علت به وجود آمدن عفونت قارچی چیست؟
قارچ کاندیدا آلبیکانس (Candida albicans) عامل اکثر عفونت‌های قارچی واژن است. واژن به طور طبیعی شامل یک ترکیب متعادل از قارچ‌ها و باکتری‌ها است، که قارچ کاندیدا نیز جزء آنهاست. برخی از باکتری‌ها مانند لاکتوباسیلوس از رشد بیش از حد قارچ کاندیدا جلوگیری می‌کنند. اما این تعادل ممکن است به هم بخورد. رشد بیش از حد کاندیدا یا نفوذ قارچ به لایه‌های عمیق‌تر واژن باعث بروز علائم و نشانه‌های عفونت قارچی می‌شود. رشد بیش از حد قارچ ممکن است به دلیل شرایط زیر رخ دهد:
- استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها که باعث اختلال در تعادل طبیعی میکروب‌ها در واژن می‌شود.
- بارداری.
- داشتن دیابت ناکنترل شده.
- سیستم ایمنی ضعیف.
- مصرف داروهای ضد بارداری خوراکی یا هورمون درمانی که باعث افزایش سطح استروژن می‌شود.
- قارچ Candida albicans رایج‌ترین نوع قارچی است که عفونت‌های قارچی را ایجاد می‌کند. درمان عفونت‌های قارچی ناشی از انواع دیگر
- قارچ‌های Candida ممکن است دشوارتر باشد و به طور کلی نیازمند درمان‌های تهاجمی‌تری است.