موارد مصرف و عوارض دوپامین

موارد مصرف و عوارض دوپامین : دوپامین از دسته داروهای می باشد که برای درمان شوک کاردیوژنیک که از جراحی قلب و سکته ناشی می شود مورد استفاده قرار می گیرد. برای حفظ جریان خون کلیوی در شکوک سپتیک این امکان وجود دارد که دوپامین با مقدار کمی از نوراپی نفرین تجویز شود.

دوپامین (Dopamine)

این دارو به صورت کلی در درمان کمکی در شوک به منظور افزایش برون ده قلبی، فشارخون و جریان ادرار و همچنین در درمان کوتاه مدت نارسایی احتقانی شدید ،مزمن قلب و مقاوم استفاده می گردد.

در صورتی که برای بزرگسالان در درمان كمكی در شوك برای افزایش برون ده قلبی، فشارخون‌ و جریان ادرار باشد به میزان mcg/kg/min5-2 تا mch/kg/min50-20 انفوزیون وریدی است. این امکان وجود دارد که مقدار انفوزیون به mcg/kg/min 4-1 در فاصله ده تا سی دقیقه تا بدست آمدن نتیجه مطلوب افزایش داشته باشد. در بیمارانی که شرایط حادی دارد ،این امکان وجود دارد که انفوزیون  با مقدار mcg/kg/min5  آغاز و به صورت تدریجی تا میزان mcg/kg/min10-5 برای بدست آمدن نتیجه مطلوب افزایش پیدا کند. در این وضعیت حداکثر دوز mcg/kg/min50-20 است.

اگر که این دارو برای نارسایی احتقانی شدید، مقاوم و مزمن قلب به صورت کوتاه مدت تجویز شود ابتدا mcg/kg/min5-2 انفوزیون وریدی میشود. این امکان وجود دارد که میزان مصرف آن تا زمانی که نتیجه مناسب کلیوی حاصل شود،افزایش داشته باشد. حد متوسط میزان مصرف mcg/kg/min 3-1 می باشد.

تداخل های دارویی

اگر این دارو با داروهای ضد افسردگی مهار کننده آنزیم مونوآمین اکسید به صورت همزمان تجویز شود ممکن است منجر به افزایش زیاد فشار خون گردد.

عوارض جانبی مصرف دوپامین

موارد مصرف و عوارض دوپامین : عوارض زیر ممکن است پس از مصرف دوپامین برای بیمار ایجاد گردد:

  • – تهوع
  • -استفراغ
  • – تنگی عروق محیطی
  • – کاهش فشار خون
  • – افزایش فشار خون
  • – افزایش ضربان قلب
  • – درد آنژینی و آریتمی
  • – پلی یوریا (این مورد به ندرت اتفاق می افتد)

موارد منع مصرف

این دارو نباید در مورد تاکی آریتمی و فئوکروموسیتوم استفاده شود.

عوارض دوپامین

هشدارهای دارویی

موارد مصرف و عوارض دوپامین : 1)آن دسته از بیمارانی که داروهای مهارکننده آنزیم موتوآمین اکسیداز را دریافت می نمایند نباید برایشان این دارو تجویز گردد. اگر ضرورتی وجود داشته است باید میزان کم ترین مقدار دارو تجویز گردد. 2)این دارو معمولا به شکل متابولیتهای خود به واسطه ادرار دفع می گردد 3) در شوکی که از سکته قلبی ناشی شده است باید مقدار کمی از دوپامین استفاده گردد زیرا میزان زیادتر باعث بدتر شدن نارسایی قلبی یا انقباض عروق می گردد (کم تر از پنج میکروگرم در دقیقه). 4)دارو پیش از تزریق باید رقیق گردد 5)اگر هر کدام از عوارض جانبی دارو بروز پیدا کند به علت اینکه نیمه عمر دارو کوتاه است، باید عوارض را سریع با کاهش سرعت انفوزیون  یا قطع آن برطرف کرد

مكانیسم اثر دارو

اثر تنگ كننده عروق : دوپامین به عنوان پیش ساز سبب تحریک نوراپینفرین، بتا ـ آدرنرژیك و آلفا، گیرنده های دوپامینرژیك، آدرنرژیك سیستم اعصاب سمپاتیك می گردد. بیش ترین میزان اثر این دارو به مقدار مصرف آن بستگی داشته است. دوپامین بر روی گیرنده های یک با  تزریق وریدی mcg/kg/min10-2 اثر تحریک کننده مستقیمی داشته است و بر روی گیرنده های 2 اثر کمی می گذارد یا اینکه اثری نداشته است.این دارو برروی گیرنده های  دوپامینرژیك  با  تزریق وریدی مقادیر mcg/kg/min2-5/0 اثر کرده است و سبب گشاده شدن شاخه های عروق درون مغر و مزانتریك و كلیوی و كرونری می گردد.

گیرنده های آلفا با داروی دوپامین در صورت تزریق وریدی مقادیر زیادتر ازmcg/kg/min10 تحریک می شوند.در صورت مصرف میزان کم یا متوسط دوپامین سبب تحریك قلب و گشاد شدن عروق كلیوی و مزانتریك می گردد. میزان مصرف زیاد دوپامین منجر به افزایش مقاومت عروق محیطی و تنگ شدن عروق عروق کلیوی می گردد.